Stwierdzam fakt iż moje życie straciło sens. Jak człowiek którego uważałam za cały mój świat może poprostu zapomnieć o mnie w tak krótkim czasie. Jedno słowo i juz nic nie znacze. Jak przyjaciele których uważałam za najlepszych moga robic tyle złego. Jak siostra która mimo wszystko jest moja siostra może mówić że jestem pojebana. Jak matka która mnie urodziła może mówić że ćpam .
Jak to możliwe że świat posypał sie na kawałki. Zaufałam tak mocno że wybaczyłabym wszystko abys znów był blisko mnie. Abyś przytulił tak jak kiedys. Żałuje wszystkich złych wypowiedzianych słów , kłótni. Nawet nie wyobrażasz sobie jak rozpierdala mnie od środka. A ty siedzisz tam i tak o bez żadnych wyrzutów sumienia śmiejesz sie ze mnie. Jak boli gdy czytam że napisałes do innej że oddałbyś za nia nawet życie. Jak boli gdy przypominam sobie ile mi obiecałes . Jak boli bo nie potrafie sie pozbierać . Ten mój sztuczny uśmiech w dzień i udawanie że jest okej . A w nocy siedzenie w kącie nie przezpane noce miliony wylanych łez . Jak to możliwe że pozwoliłam ci odejść. Jak poukładac to wszystko do kupy. Obiecałes że kochasz ze wzgledu na wszystko że nie opuścisz mimo wszystko. I gdzie to znikło rozpłynęło się umarło. ? Zatęsknisz jeszcze może to bedzie ułamek sekundy ale zatęsknisz . Nie pozwole o sobie zapomniec za dużo wspólnych chwil. I bede czekać choćby to miało trwać latami. Bede czekać kiedyś wrócisz i powiesz przepraszam . KOCHAM CIE NA ZAWSZE TAK JAK OBIECAŁAM . !!