Jestem Martyna, nie piję od... Cholera własnie brakło mi piwa!!

Moja przygoda z alkoholem zaczela się jakieś 15lat temu i za szybko się nie skończy...

Generalne to nie przeszkadza mi to, że piję(no chyba, że budzę się w nocy-tak jak w piatek i czuję, że ziaję alkoholem bardziej niż Smok Wawelski ogniem w latach swej świetności)

Czy żaluję, że ten weekend minąl na piciu??

Żaluję, że minąl, ale że na piciu??

Nieee...

Już nawet nie przeszkadza mi to, że piję z samymi(przystojnymi) facetami(jakby moglo to komukolwiek przeszkadzać-no może z wyjatkiem Wojtka zazdrośnika).

I nawet nic zdziałac nie mogę...

I  nie przeszkadza mi też to, że darlismy się próbując nieudolnie(a ja to szczególie) naśladować cudne dźwieki Myslovitz.

I przestać nie mogę.

I nie przeszkadzają mi  nasze abstrakcyjne toasty(w tym jeden szczególny)....

I...nie mogę xD

I też nie przeszkadza mi to, że jego spelnienie świętowalam w sobotę.

A dziś świętuję, bo już drugi dzień czuję się tak dobrze i lekko....

Bo od  ponad miesiąca się tak nie czułam.

I wcale, a wcale nie przeszkadza mi ani to, że jest mi tak jak jest, ani to, że znów piję.

I za tydzień tez będę pewnie świętować, bo wódka nam się została z piatku...

I lepiej niech ten tydzień szybko minie, bo już się doczekać nie mogę!!

 A tak wracając do tematu...

Jestem Martyna-miedzy jednym łykiem piwa a drugim....