Pamiętam, gdy pisałam kilka lat temu o bohaterze z mojego serca i o nowej stronie otwartej w moim sercu. Pamiętam to, jakby zdarzyło się wczoraj, takie chwile się pamięta. Otworzyłam nową książkę, strony były świeże, gładkie, czyste. Ale bałam się, bałam się coś napisać, wyryć coś co zostanie utrwalone na stronach. Bałam się uczuć. Stałam się zimna, niedostępna i było mi z tym bardzo dobrze. Jednak na każdego przychodzi czas, każdy musi zapisać coś w sercu i od nowa stwarzać swoją książkę. Nie wiedziałam, że to się stanie tak, a nie inaczej. Nie wyobrażałam sobie takiego życia, jakie mam teraz. Nigdy nie sądziłam, że przeżyję takie chwile. Nie, nie tylko szczęśliwe. Na początku nie było tak pięknie, ale już wtedy książka w sercu zaczęła być zapełniana. Pierwsze strony pewnie były krzykiem, bo jak to, ja i Miłość, od nowa? Niemożliwe. Sama nie dopuszczałam do siebie takiej myśli. Poza tym On był z inną i nigdy nie chciałam mieszać się w czyjeś związki. Ale był, był na każdym kroku mojego życia, uwielbiałam Jego słowa. Przy Nim czułam się nad wyraz spokojna, nie było problemów, a świat nabierał od nowa barw. Jednak teraz jest jeszcze inaczej . Ty jesteś sam . Ja jestem sama , nad wyraz samotna , nad wyraz upadła .

Z Pamiętnika `Wyidealizowanej .

Zdjęcie z mą Rokuś . <3 Dzięki . ; *

Mówiłam, że chcę żyć bez Ciebie...
Nie chciałam.
Mówiłam, że Cię nie kocham...
Kochałam.
Mówiłam, że dam sobie radę...
Nie dałam.
Mówiłam, że zapomnę...
Kłamałam.