Tak często chciałam się odezwać, a zawsze coś mi nie pozwalalo. Mam nadzieję, że photoblog doda ten wpis, bo ostatnio ciągle jakieś z nim problemy.

Właściwie to nie wiem co napisać. Jakoś płynie to życie...a raczej stoi w miejscu. Ciągle tylko dom, siedzę w tych czterech ścianach i powoli wariuje. Podziwiam matki, które wychowują dzieci, a nie pracują zawodowo. Wbrew pozorom to harowka gorsza niż niejeden etat. Ja dostaje kota w domu, brakuje mi ludzi. Mam wrażenie, że wszystko w moim życiu się pierdoli. Nawet nie mam z kim o tym pogadać, bo przecież na co ja narzekam... Mam luksusowe życie. Zajmuje się tylko jednym dzieckiem, mąż nas utrzymuje, moim jedynym problemem jest co zrobić na obiad i gdzie powiesić kolejne pranie.

A z takich ogólnych spraw, to chce mi się wyć z miliona powodow.. Nawet z głodu, bo jem codziennie od dwóch miesiecy to samo. Nie ogarniam diety, boję się spróbować czegoś nowego bo pamiętam mój bol ze stycznia. Jedynym plusem jest - 10 na wadze.

Ola rośnie, szaleje, ostatnio ciężko z nią wytrzymać, ryczy o byle co... Ale nie dziwie się, ma po kim mieć taki trudny charakterek. Chodzi nadal przy meblach, nawet nie myśli o tym, żeby się puścić. Ciagle wychodza nowe zęby, więc możecie sobie wyobrazić nasze noce :D Byle do wiosny, byle było ciepło, wszystko stanie się prostsze.. Mam nadzieję.......