MM

Ogólniak. Bio-chem. Jestem zajebista. Rozpaczam z powodu mojej pierwszej trójki. Pani od polskiego mnie kocha. Ludzie z klasy mnie uwielbiają. Nie lubię komedii romantycznych. Jesteśmy elitą tego kraju. Nie ma ładnych dziewczyn (ok, ruda punkówa z humana - niczego sobie). Mam moją jedyną, piękną Patrycję. Idę z nią do kina na Przed świtem. Też tego nie rozumiem. Mój najukochańszy MM mi się oświadczył. Przestałam dbać o dobra duchowe. Kulturwa. Poczucie zdrady. Takiej głęboko sięgającej, popierdolonej. Suka. Suka. Suka. Mam cudowne skórzane spodnie i swoją dumę, honor, godność. Zakochuję się. Nieśmiałość... Nienawidzę nieśmiałości. Kocham melancholię i nie cierpię tego zainteresowania i pytań "dlaczego jesteś smutna?". To takie infantylne. Przyszłość mnie bynajmniej nie bawi. Lęk. Dosyć. Koniec. Jeśli tak wygląda moje życie, to nie żyję.

Mogę zaśpiewać Ci taką kołysankę, po której zaśniesz na wieki albo nigdy nie zamkniesz już oczu. Wyobrażasz sobie takie piękne strzępki powiek?