Il percorso davanti a me

Nie planowałem tak długiej przerwy, naprawdę! Nawet wtedy, gdy 5 lipca nagle napisałeś drogi Dante - czemu tak długo nic nie piszę na photoblogu - naprawdę planowałem napisać lada dzień...i jest listopad. Zastanawiałem się skąd taka długa przerwa, rozmyślałem i zrobiła się jeszcze dłuższa, heh. Chyba moje życie jest za bardzo stabilne (nie narzekam jednak) albo brakuje pewnego szaleństwa, które mieliśmy 11 lat temu - wtedy się działo wiele i wiele rozmawiało i jakoś zawsze było o czym tu pisać. Ale teraz chyba już obaj jesteśmy dorośli (a przynajmniej się staramy). Może się ustatkowaliśmy i wreszcie widzimy to co przed nami?

"Czasami musimy bardzo mocno się skupić, aby osiągnąć swoistą koncentrację i perspektywę. Ale kiedy to już zrobimy, wszystko nagle staje się takie oczywiste. Widzisz swoją ścieżkę. Widzisz swoje przyszłe życie. Widzisz swój cel i powód, dla którego tu jesteś. Ale to, że cel, nie oznacza, że będziesz potrafił mu sprostać". 

Póki co widzę swój cel. Póki co stałem się specjalistą od robienia planów. Nawet każdego wieczora robię plan na cały dzień następny (a potem się denerwuję, że ktoś zmienia mój plan - i ciśnienie mi skacze). Ale tak wolę. Tak lubię. To jest mój sposób by iść tą ścieżką przed siebie. I sobie bardzo to chwalę.

Ostatnio (czyli prawie rok temu) pisałem tu, że czekam z niecierpliwością na nową płytę Kaśki Sochackiej. Doczekałem się dopiero tydzień temu! Za to warto było. Więc muszę coś dziś wybrać tu z tej płyty... Przeglądałem przez parę ostatnich dni nasze wspólne zdjęcia, patrzyłem na miejsca, które były dla nas kultowe i sam nasunął mi się utwór z tej płyty (polecam poszukać na YT lub gdziekolwiek i posłuchać):

Kaśka Sochacka ------>  "Zdjęcia"

Dzisiaj w końcu przejrzę twoje zdjęcia

Tak wielu rzeczy już nie pamiętam

Tu były nasze pierwsze święta

Tutaj ze śmiechu prawie pękasz

Musiałaś iść

Znów czuję ścisk

Musiałaś iść

Patrzę i nie mogę się napatrzeć

Ile szczęścia ktoś tu zamknął w jednym kadrze

Jeszcze nie wiemy co nas czeka

Musimy poczekać aż do września

Musiałaś iść

Znów czuję ścisk

Musiałaś iść

Zniknęłaś mi