:*

Cza­sem ciężko zdać so­bie sprawę, że wszys­tko jest nie tak jak być po­win­no!
Pla­ny, które ut­worzyło się nie ulegną reali­zac­ji...
Oso­ba, z którą je wiąza­liśmy nag­le zaczęła wy­cofy­wać się ze wszys­tkiego...
Nic nie wiemy, czu­jemy tyl­ko ból z po­wodu nagłego od­rzu­cenia...
Do­wiadu­jemy się o kłam­stwach...
Z każdym dniem jest co­raz gorzej nie wiemy co ma­my zro­bić ze sobą w wol­nym cza­sie, to po­wodu­je nasze ciągłe myśle­nie o tym co było...
Dziw­ne jest to, że pa­mięta­my tyl­ko te dob­re chwi­le...
Wszys­tko to przeżyłam niedaw­no na włas­nej skórze.
Wte­dy myślałam, że nie dam ra­dy już nicze­mu-wsta­nie z łóżka było ciężkim za­daniem, nie wspo­minając nic o wychodze­niu z do­mu... Jed­nak po­jawiły się oso­by, które umiały mnie zachęcić do wszys­tkiego. Dzięki nim z dnia na dzień na mo­jej twarzy po­jawiał się co­raz szer­szy uśmiech. Po­woli zaczęłam wie­rzyć, że może być dob­rze-szczególnie, że pop­ra­wił mi się kon­takt z chłopa­kiem, dla które­go osza­lałam. Jed­nak było to zde­cydo­wanie przejściowe. I znów po­jawił się dół, tyl­ko tym ra­zem głębszy, z które­go było się jeszcze ciężej wyg­rze­bać...

-----------------------------------------------------------------

nic się nie układa