Kolejne opowiadanie, które napisała Sylwia :*

Serdecznie zapraszam!

NIGDY NIE MÓW NIGDY

Ciągle to samo . Nic się nie zmienia . Straciłam pewność siebie . Chcę to zmienić lecz nie potrafię . Starałam się aby był szczęśliwy a co otrzymałam w zamian ? Głuchą ciszę . Mam dość takiego zachowania . Zdaje sobie sprawę że Przemek się mną bawi ale dlaczego dalej na to pozwalam ?  Chyba jednak ten 4 miesięczny wyjazd będzie najlepszym rozwiązaniem . Zajmę się pracą , może wtedy nie będę o nim myśleć . Drzwi od pokoju się otwarły . To mama . 
- Karina spakowałaś już wszystko ?

- Chyba tak , jeszcze tylko pójdę do sklepu kupić parę drobiazgów i będę gotowa .
- Kochanie jesteś pewna tej pracy ? Wiesz że dzieci to obowiązek .
- Jestem pewna . Chce przez te 4 miesiące poznać inną kulturę a przy okazji poduczę się języka .
- Jeśli uważasz że będzie to dobre to jedyne co mogę Ci powiedzieć to powodzenia córeczko .
- Mamo wiem że się martwisz ale jestem już dorosła . Dam sobie rade . A teraz przepraszam ale musze wyjść .
- Dobrze to załatw swoje sprawy i wracaj szybko bo o 20 musimy jechać na lotnisko .
- Ok będę przed 20 .
Wzięłam tylko torbę i wyszłam z domu . O 16 byłam umówiona z przyjaciółką aby się z nią pożegnać .  Po drobnych zakupach podążyłam w stronę umówionego miejsca spotkania . Patrycja już na mnie czekała . 
- Przepraszam za spóźnienie ale musiałam jeszcze wstąpić do sklepu .
- Nic nie szkodzi nie czekałam długo . Zabieram Cię na dobrą kawę .
Usiadłyśmy w małej , cichej kawiarni . Bynajmniej teraz mogłyśmy spokojnie porozmawiać .
- Będę miała do Ciebie wielką prośbę . Wiesz że mój wyjazd to bardziej odskocznia od Przemka niż chęć pracy lecz jeśli chcę zapomnieć musze zrobić jeszcze jeden krok . Oddam Ci mój telefon ponieważ nie chcę aby po raz kolejny kiedy Ja zapomnę on o sobie przypomniał .
- Jeśli to ma Ci pomóc to zgoda . Ale obiecaj że będziesz do mnie pisać bądź będziemy rozmawiać na skype .
- Wiesz że nie wyobrażam sobie życia bez mojej najlepszej przyjaciółki i nawet tysiące kilometrów nie są w stanie utrudnić nam kontaktu . Mam nadzieję że przyjedziesz z Mateuszem na Afrykańskie wakacje .
- Bardzo bym chciała ale sama wiesz jak u niego z urlopem . Nie obiecuje ale jeśli dostanie choć tydzień wolnego zjawiamy się w Sun Beach Garden .
Rozmowa długo się ciągnęła . Nie potrafiłyśmy skończyć lecz dobrą passę przerwał telefon:
- Karina gdzie jesteś , już prawie 20 , zaraz musimy wyjeżdżać na lotnisko .
- Zasiedziałam się , zaraz będę .
Pożegnałam się z przyjaciółką, oddałam telefon i pobiegłam do domu . Rodzice czekali na mnie przy samochodzie . Bagaż był już spakowany , wsiadłam do samochodu i pojechaliśmy na lotnisko . Po godzinie drogi dojechaliśmy na miejsce .Pożegnałam się z rodzicami , wypakowałam bagaż i pobiegłam odebrać bilety . Lot był opóźniony 30 min więc zwiedzałam sklepiki na lotnisku . Po dłuższym czasie bramki zostały otwarte . Podeszłam do pracownika lotniska oddałam bilet w efekcie czego usłyszałam ''Miłego lotu''. Po 4 godzinach spędzonych w samolocie dotarłam na miejsce . Wysiadając z samolotu poczułam uderzenie ciepłego powietrza mimo że była to noc . Po odebraniu bagażu skierowano mnie do autobusu który miał mnie zawieść na miejsce . Po długiej drodze dotarłam do hotelu . W recepcji czekali na mnie koledzy animatorzy z którymi miałam spędzić 4 miesiące . Byli bardzo mili i przyjaźnie nastawieni . Pomogli mi załatwić formalności i oprowadzili po hotelu . Byłam jedyną Polską animatorką czasu wolnego . Mój kaleczony angielski w niczym nie przeszkadzał ponieważ animator Dany starszy ode mnie zaledwie 3 lata pomagał mi w zaaklimatyzowaniu . Rano otrzymałam plan dnia od szefa oraz firmową koszulkę . Pierwsze godziny pracy były cudowne . Dzieciaki mnie polubiły , grupa animacyjna również . Byłam bardzo zadowolona mimo że znajdowałam się w odległym kraju bez rodziny i przyjaciół. Dni mijały a ja czułam się coraz lepiej . Nie myślałam o Przemku .

CZĘŚĆ 1