Popłakałam się . Nie wiem czy ze szczęścia czy raczej z rozpaczy lecz Mateusz trzymał mnie za rękę i powiedział że razem damy radę . Obiecał że razem wychowamy Blankę a jego rodzice nam w tym pomogą . 2 dni później szykowałam siebie i Blankę do powrotu do domu . Mateusz miał po nas przyjechać po pracy . Tak tez się stało . Wszedł do Sali z bukietem moich ulubionych różowych tulipanów . Czuły buziak na przywitanie i jego uśmiech w którym zakochałam się od pierwszego wejrzenia . 
- Czy moje ukochane kobiety są już gotowe ?
- Oczywiście że tak . Czekałyśmy na Ciebie już od godziny . Blanka ze zmęczenia aż zasnęła . Weźmiesz te torby ? Ja zabiorę małą .
- Dobrze skarbie, zabierz jeszcze wypis i spotykamy się na dole .
Wychodząc z Sali poczułam ogromne ciepło i lekki niepokój .

Czułam mamę i tatę którzy są przy nas .
Zabrałam Blankę i poszła do pielęgniarki po wypis . Pani Magdalena opiekowała się nami przez cały pobyt w szpitalu . Objęłam ją i bardzo serdecznie podziękowałam . Pani Madzia powiedziała do mnie abym się nigdy nie poddawała bo mam dla kogo żyć . Powiedziała również że widzi starania Mateusza i wie że kiedyś będzie on dobrym ojcem . Uśmiechnęłam się i wyszłam . W drodze do domu bardzo się bałam , prosiłam Mateusza aby jechał wolniej . Blanka smacznie spała a Ja spoglądając na pochmurne niebo rozmyślałam co dalej . Dojechaliśmy do miasta . Poprosiłam Mateusza aby zawiózł mnie na cmentarz . Zapytał mnie czy jestem pewna że jest to dobry pomysł . Owszem nie była pewna czy tego chce ale czułam wewnętrzną potrzebę . Dojechaliśmy na miejsce . Wzięłam Blankę na ręce i poprosiłam Mateusza aby zaprowadził nas na miejsce spoczynku naszych rodziców . Objął mnie i prowadził . Kiedy znaleźliśmy się przy stosie kwiatów i zniczy oniemiałam . Trzymając Blankę powiedziałam
- Mamusia i Tatuś bardzo nas kochali . Nie bój się , teraz Ja jestem przy Tobie .
Mateusz przytulił nas do siebie i powiedział
- Zajmę się Wami . Kocham Was bardzo mocno .

KONIEC!