Wykrzyczane szeptem... 

Dziękuje...

Blog ten powstał z tęsknoty za prawdziwą przyjaźnią. Z tęsknoty za kimś,kto cierpliwie wysłucha,okaże zrozumienie i współczucie,a zamiast mądrych rad-zaoferuje pomocną dłoń.

Choć po latach dorobiłam się swojej własnej 'paczki',z rozczuleniem przyglądam się naszym 'owocowym bohaterkom'.

Chętnie spędziłabym z nimi trochę czasu. Pogadałabym z Weroniką o życiu,pożartowała z Albinem na temat połówek banana,podyskutowała z Eweliną na temat kruchości planów dziesięcioletnich. Może nawet udałoby mi się pocieszyć Roksanę i nakarmić wiecznie głodną Ankę

Tuż po północy w sylwestra wypilibyśmy toast (niekoniecznie z ,,białego misia"),a potem zadzwonili do babci Roksany. Po dobrą wróżbę.

________________________________________________________

Dziękuje Wam wszystkim i każdemu z osobna za współdziałanie w kształtowaniu więzów przyjaźni.

Dziękuje za wiarę,nadzieję i modlitwę.

________________________________________________________

Zawieszam działalność mojego bloga i jeszcze raz...

DZIĘKUJE!!!