To miała być popisówa w stylu : "mamy czerwone trampsie!!" :-)

Wydaje się, jakby wycieczka miała być z rok temu, mimo że obrazy sugerują jakby była wczoraj...

Generalizując, wszystko zatacza koło.

Wspomnienia z zeszłego roku szkolnego zlewają się ze wspomnieniami z tego. Jednak wystarczy wejść na lekcję jezyka polskiego (stan: śpiącen z zadatkami na pobudzen) czy niemieckiego (stan: o co kamanen?), czy też religii (stan: gelangweilt und ścianent) aby stwierdzić, że jednak coś uległo zmianie, po czym po wyjściu z klasy nadal zapaść w pewnego rodzaju sen...

Soboty, do cholery!

Ambicja wraz z zapałem odeszły w kąt.

Pewne decyzje tak dalekie, że wydają się być przedawnione...

Wszystko szybuje, leci na złamanie karku.

Nie to co w Krakowie. Tam to jakby czas się zatrzymał i nikt nigdzie się nie spieszy...

Październik nieubłaganie zapukał do moich drzwi, które są tylko imitacją mosiądzu. Bo tak naprawdę są tekturowe.