To chyba znowu ja, bo któż by inny... heh. Do mojego prawdopodobnego wyjazdu z Angli zostało około czterech miesięcy. To strasznie dużo czasu, ale jeżeli wytrzymałam ponad pół roku to i tyle wytrzymam... tak myślę. Mam nadzieję, że nie wydłuży się ten okres do kolejnego roku na tym zadupiu. Jak wam minęły święta? Mi nieciekawie. Pierwszy dzień minął sokojnie. Zjedliśmy śniadanie, obiad, poszliśmy nad morze i wróciliśmy xD Znaczy ja z moim cudownym bratem poszliśmy jeszcze do sklepu po drugi pistolet na wodę. Sklepy na promenadzie były pootwierane, bo Angole nie obchodzą wielkanocy tak jak my. Kupiłam pistolet przy okazji kupując również bransoletkę z napisem "Joseph" dla siebie i Asi (wyślę ci kochanie) :D Cóż... od zajączka nie dostałam nic, więc musiałam sama o siebie zadbać. Prawdopodobnie byłam niegrzeczna. xD Ale za to mój 'ukochany' braciszek dostał dżojstik do XBOXA i ładowarkę do dżojstików. Heh... cóż za zaskoczenie. Przez całe święta musiałam z nim grać w jakieś zrąbane gry. Najpierw w Call of Duty Black Ops... zabijałam zombie. Super, nie? Później w Call of Duty World at War... również zabijałam zombie... ciekawe zajęcie. ;/  Dzień numer dwa, poniedziałek... lany poniedziałek. Początek był na prawdę super. Mimo że obudzono mnie o ósmej rano. Mój tata oblał mnie wodą z pistoletu xD Miałam całe mokre łóżko. Laliśmy się po całym domu... wszystko pływało :D Oczywiście nie obyło się bez fochów mojej matki. Żeby mi zrobić na złość bez słowa wyszła na karbut na który ja też chciałam iść. Karbut to miejsce w którym kupuje się rzeczy z metkami, ale bardzo tanio. Cóż za uciecha z mojej strony była gdy dostałam zieloną spódniczkę. Ahh... normalnie nie chcecie wiedzieć.

W ten weekend ślub Williama i Kate, a w każdym sklepie są porozwieszane flagi i jeżeli tylko chcesz w każdym sklepie z łatwością kupisz kubek, koszulkę, czy co tam sobie życzysz z ich wizerunkami.

Nie do końca wiem co mam pisać, bo chyba wszystko co chciałam to napisałam. Cóż... nie mam nowych zdjęć ;/ Muszę coś zrobić :D Mam nadzieję, że mi się uda. Wbrew pozorom nadal mam ochot skoczyć z okna, ale wiecie... chyba mieszkam zbyt nisko by cokolwiek mi isę stało. No cóż... takie moje szczęście. ;/

Alexandra Stan - Mr. SaxoBeat

POKÓJ WAM WSZYTSKIM