serce

Serce jest ptak biały, z drzew bialych nie oderwany ptak, jak owoc niedojrzały, jak nieznajomość potęg, które w kolebach ziemi kolysały trwogę i miłość, nim w cialo stężały, nim się nie stały młotem. A teraz młot, a nad nim cóż, gdy bije o ziemie lodowate, o serca niczyje, cóż nali nim? Serce - ptak biały z drzew nie oderwany, karmiony krwią z Chrystusa pięciorany, wzejdzie czy spadnie? Serce - ptak biały - nocą lot rozwija jak wstęgę albo skrzydla jak kolumny wbija w eiemność czy światło? A kiedy ptakom - ptakiem, ludziom - wiosłem, sobie jest tylko śpiewem niedorosłe, to już odgadło. ps.serduszko zrobione przez mojego chlopca... dzien do bani...