Ostatnio byłam trochę chora, chora na miłośc, na brak wyrozumiałości i taką zwykłą przyjacielską rozmowę Nie, nie jestem i nie byłam samotna, mam przyjaciół. Ale gdy ostatnio potrzebowałam pomocy, musiałam się po prostu wygadac nie miałam komu. Zawsze była jakaś wymówka. Nie mam im tego za złe. Oni tez mają swoje życie. Ja sobie poradziłam, ostatnio często sobie sama radze, bo na prawdę ostatnie tygodni do łatwych nie należały. Przeprowadziłam się. Na stałe. Na zawsze. Poleciałam tylko ostatnio do mojego starego domu, po reszte rzeczy. Czekała mnie trudna rozmowa z moimi ziomkami .Musiałam im to wszystko jakoś wytłumaczyc, bez łez się nie obyło. Pisząc to, czy oglądając zdjęca też ryczę. Jak dziecko, któremu złamał się lizak. Musze tłumic w sobie te wszystkie negatywne uczucia. Mam przecież rodzinę dla której przyjechałam do Polski, mam chłopaka, super zajebistych przyjaciół. Zaraz idę na melanż, i będe się świetnie bawiła, ot co ! Przecież jestem silna i sobie z tym chujstwem poradzę, muszę.