ooooo

a to dowód na to, ze zdjecie z sercem robione dwa lata temu :p

ktos sie mnie ostatnio pytał, czemum ja taka pozytywnie nastawiona all the time.

uohooo, mam problemy, a jakże.

nie dogaduje sie z mamą, kasy brak i to straszny,w kółko jakieś pokusy mnie gnębią i do lekarza powinnam się wybrać... i kierunek który studiuję jest do DUPY.

tyle tylko, ze wolę by to pozytywna energia na mnie wpływała, bo wtedy żyje sie przyjemniej, a problemy pokonuje z dystansem. i nie robię tego specjalnie, to mi po prostu naturalnie przychodzi. i moze sie wydawac, ze jest och ach i ze tylko jak mi dobrze i radośnie, no ale czy nie uczy się ciągle, czy nie mówi się ciągle, czy nie nawołuje i nie cytuje zdań które mówią o tym, by cieszyc się życiem?

wiem, że moja mama ma problemy, a ja taki charakter i że to się nie zmieni, ja ją musze zaakceptować, a ona mnie.

kasa rzecz nabyta, jak nie ma, to po prostu głodujesz, co wyjdzie na dobre, choc przeszukiwanie sklepu w poszukiwaniu tanich zapychaczy to moje jedno z ulubionych zajec ostatnio

a przeróżnym pokusom daję radę, co potem daje mi powody do dumy. dumy którą nikomu nie mogę się pochwalic, ale wazne, ze ja wiem o co chodzi

a lekarz? jeszcze nie umieram. i wybiorę się, obiecuję. ale się boję trochę.. ojjj, no, żyję przecież.

studia? zamiast gadac, trzeba działać, iść na drugi kierunek, cokolwiek. człowiek popełnia błędy.. no i mam czasem doła z tego powodu, ale to mój błąd i jak już jest, to trzeba coś z nim robić, a nie tylko biadolić.

optymizmu troszkę, a świat naprawdę będzie bardziej znośny.