...I smutno mi tu bez Ciebie.

Nie wiesz, jak to jest, gdy traci się przyjaciela.

Nie wiesz, jak boli cisza.

Nie rozumiesz, jak odległość przerywa najcieńszą linię nadziei.

I nie mów mi proszę, że wiedziałam w co się wpieprzam.

Nie powtarzaj, że byłam świadoma swoich wyborów.

Nie chciałam myśleć o tym co będzie. Chciałam cieszyć się tym, że jesteś...

Że jesteś ze mną, obok mnie i za mną - wszędzie.

Nigdy wprost nie usłyszałam, kiedy odejdziesz.

Nie mogłam przewidzieć, że pożegnanie jest tak bliskie.

Wszystko stopniowo zmierzało ku końcowi - klęska była nieunikniona.

Nie mam nawet dowodu rzeczowego, że Twoja egzystencja była rzeczywista.

Pozostały mi tylko wspomnienia - unikalny zapis tego, co było.

I niech nikt nie zadaje sobie pytania o kogo chodzi.

Płeć, pochodzenie, wskazówki osobowe zostały zatajone.

Wiadomość została wysłana do nieokreślonego odbiorcy.