Mam swoje małe niebo

Zamknięte na kluczyk, wyłączone z rzeczywistości.

Są w nim tylko białe, kłębiaste chmurki

Po których mogę sobie dreptać bez końca.

Zmieniam się - zauważam to każdego dnia.

Powracam do ludzi, którzy są dla mnie ważni,

Zyskuję nowych, wspaniałych przyjaciół .

Najdziwniejszy jest w tym wszystkim fakt, iż nigdy bym ich nie podejrzewała o to,

że kiedykolwiek zostaną moimi przyjaciółmi. 

Życie lubi nas zaskakiwać - przyznaję.

Nadszedł kolejny, pracowity weekend.

Przepraszam tych, których zaniedbuję.

Przepraszam za niedyspozycję, zabieganie i zapomnienie.

Coraz częściej sama nie potrafię ogarnąć rytmu mojego życia.

Wszystko dzieje się zbyt szybko -

zmienia się jak w kalejdoskopie.

Tymczasem trwam. I nie wiem , co będzie jutro,

Nie myślę o tym co będzie za tydzień, miesiąc i rok.

Liczy się tylko tu i teraz .

Znudziło mi się wzdychanie na Twój widok.