zamknij oczy !

mimo tego,że czuję wewnętrzny niepokój,  staram się w tym wszystkim odnaleźć i zobaczyć światełko nadziei, -chba je dostrzegam. podnoszę się po wczorajszym upadku, mój mur zaczyna powstawać na nowo. 

jednak obawiam się jakiejś katasrofy, czuje się tak nieswojo , jak zwierzęta, które wyczuwają niebezpieczeństwo. moje wewnętzne ja, karze mi uciekać, biec jak najszybcije, ale nie mogę uciekać, za dużo wtedy tracę. 

,,Spójrz na promienie światła pomiędzy liśćmi.
Wzbij spojrzenie nad asfalt między drzew koronami.
Każda z korzeni wyrasta, aby trwać nad nami,
na straży stać nam, za nic zapamiętywać czas nam.
Spójrz na oceany i plaże w piaskach,
i morza wodospady, i kolaże nocy w gwiazdach.
Spójrz na obrazy miasta, potem na szczyty gór.
Monumentalna prawda ich krzyczy znad chmur
Spójrz na srebrny puch, płatki śniegu w przestrzeni,
niczym diamenty dusz tych zaklętych z bieli.
Spójrz na wielki cud, jakim jesteśmy tu
i nawet setki słów go nie określi, no cóż.

Dziś zamknę oczy, policzę do dziesięciu.
Pstryczek, nim otworzę je, życie nabierze sensu.
Kolory tęczy znów chwycę bez trudu,
bo życie to największy ze wszystkich cudów."