wcześniejsza czesc

Day is collection of hours. 8

+ to od Was zależy czy pojawi się dzisiaj ciąg dalszy tego opowiadania, klikajcie ( nie zależy to tylko od klików pod tą notką lecz pod wszytskimi wcześniejszymi)

Klasa zaczęła bic brawo i gwizdać, a Filip zrobił się cały czerwony, usiadł na swoje miejsce i cicho siedział.

- No no- powiedział Kacper z usmiechem.

Majka uśmiechnęła się do niego. Anka odwróciła się w stronę Majki.

- Ostre to było, żółwik!- zasmiała się.

- Za takie coś to całus- powiedziała Majka z zadowoleniem.

W momencie Kacper cmoknął Majkę w policzek.

- Proszę- powiedział zadowolony.

Majka się zarumieniła, ciągle się usmiechała.

- Dzięki.

- Majka popatrz, nie ma Laury- powiedziała nagle Anka.

- Ciekawe dlaczego?

- No ciekawe, ale w sumie to dobrze- usmiechnęła się- a jak tam ręka?

- Aa, dobrze, sprawna- powiedziała i pomachała ręką przed twarzą Anki.

- To dobrze, a brzuszek opatrzony.

- Masz szczęście.

- Pokaż, pokaż- powiedział Kacper.

Majka szturchnęła go w bok.

- Jaka zazdrosna- powiedziała Anka.

- Wcale nie- zawstydziła się.

Tak rozmawiali, że nawet nie zauważyli, że w klasie jest nauczyciel i trwa lekcja.

- Ostatni ławka cicho!- upomniała ich nauczycielka.

Ucichli. Do końca lekcji Majka prawie wogóle nie gadała z Kacprem.

***

Weszła do domu, rzuciła plecak, włączyła głośno muzykę i stanęła przed lustrem.

- Chudniesz Majka- powiedziała sama do siebie, po czym podeszłą do lodówki.

Nie znalazła tam nic na co miałaby ochotę i postanowiła iść do sklepu. Wyłączyła muzykę i poszła.

Poszła do centrum na piechotę, bo stwierdziła, że dzień jest ładny, a ona potrzebuje ruchu.

- A Ty gdzie?- zatrzymała ją Anka.

- Do centrum na zakupy- usmiechnęła się.

- Słyszałam, że twoja mama wyjechała i mieszkasz sama. Nawet się nie pochwaliłaś- szturchnęła ją w bok.

- O, widzę że ploteczki szybko się roznoszą- zaśmiała się- no mieszkam.

- Ale Ci fajnie.

- Czy ja wiem...idziesz ze mną do centrum?

- Mogę pójść.

- To chodźmy.

Gdy dotarły na miejsce Majce przypomniała się cała sytuacja z Laurą, miała nadzieję, że jej tu nie spotkają.

Weszły na spożywkę i Majka zrobiła solidne zakupy.

- Chodźmy pooglądac ciuchy- zaproponowała Anka.

- Okej.

Chodziły po sklepach i oglądały. Nagle Anka znalazła swoją wymarzoną sukienkę.

- Popatrz Majka, piękna, nie?

- Nooo- Majce spodobała się też ta sukienka.

- Chcę ją mieć.

- To ją kup, proste.

- Okej.

Zabrała sukienkę do przymierzalni, za 5 minut wyszła, ale bez sukienki.

- Idziemy- powiedziała.

- Anka, co Ty...

Wyszły ze sklepu, a Anka wyjęła z torebki sukienkę.

- Jest piękna!- cieszyła się.

- Anka! Oszalałaś?!- Majka zaczęła na nia krzyczeć- miałaś tego nie robić!

- Przepraszam- Majka spuściła wzrok.

- Cholera! Do psychiatryka Cię oddam, na terapię jakaś. Obiecaj mi, że już nigdy tego nie zrobisz.

Anka popatrzyła Majce w oczy.

- Obiecuję.

- Chodźmy- powiedziała Majka- jestem Ci winna shake'a.

Jeszcze trochę czasu spędziły w centrum i wróciły do domów, Ance było głupio, ale obiecała Majce i sobie, że więcej tego nie zrobi.

Gdy Majka weszła do domu zadzwonił jej telefon.

- Słucham?

- Majka! Mam pomysł- mówiła podekscytowanym głosem Anka.

- Jaki znowu?

- Mieszkasz sama, jutro sobota, zróbmy imprezę!

- Zwariowałaś? Nikt do mnie nie przyjdzie.

- Po incydencie z Filipem przyjdą kochana.

- Zastanowię się i dam Ci znać.

Rozłączyła się. Zaczęła rozpakowywać zakupy. Zdążyła wyjąć dwie rzeczy i ktos zadzwonił do drzwi.

- Już idę- krzyknęła.

Podeszła do drzwi, nawet nie spojrzała przez wizjer kto to. Otworzyłą drzwi, na progu stał Kacper.

- Co Ty tu robisz?- zapytała zdziwiona.

cdn....

Amelia