20.

No to powoli szykujemy się na ten festyn. Dziewczyny nie jadą, bo za pewne dowiedziały się, że to był mój pomysł więc stwierdził, że nie będą dziękować mi za coś co przysporzyłoby im tyle zabawy, że mogłoby się uśmiechnąć do mnie na chwilę. Okej, ale to się robi już nudne. Na serio mam dość ich zachowania. Takie durne diwy. Wkurwiają mnie i tyle.

Muszę dzisiaj jeszcze raz zadzwonić na mój numer. Mam nadzieję, że odbierze, bo muszę się z nim po ludzku dogadać gdzie i kiedy mogę odebrać mój telefon. Jest to dla mnie bardzo ważen, bo od czasu zaginięcia nie rozmawiałam z mamą. Liczę, że w odmu jest dobrze. Lepiej niż wtedy kiedy jestem ja, a Grace ma się świetnie i uśmiecha się każdego dnia próbując nauczyć się nowych słów, które z łatwością będzie w stanie mi powiedzieć, tuż po moim powrocie. 

od autorki:

ten serial wciąga :)