Dodano: 3 MAJA 2013
Od tygodnia oficjalnie jestem absolwentką liceum. Przede mną otwiera się dorosłe życie, za które za cholerę nie wiem, jak się zabrać. To znaczy... Wiem, czego chcę, wiem, jak chciałabym to życie spędzić. Jak, z kim. Jedyny problem leży w tym, że nie potrafię po te marzenia wyciągnąć ręki. Znów czuję się ich niegodna, niewystarczająco dobra. Chcę się starać, ale umiem rozmawiać o wszystkim, poza tym najważniejszym. Przed spojrzeniem w oczy na zmianę uciekamy. Zaczynam się obawiać, zastanawiać, czy to w ogólę ma szansę się zacząć, zanim się skończy. Nie potrafię powiedzieć. Proste słowa z gardła nie chcą wyjść najbardziej.
Matura w tym wszystkim to naprawdę najmniejszy problem...
