Bez światła #31

Dalsze z sesji.

Z Sakeru.

"Hikari nie wzięło się przypadkowo, to z mojej ukochanej piosenki Balzaca, Hikari Naki Sekai. To się wiąże z moim pragnieniem bycia sławnym, zaistnieniem, stworzeniem czegoś. Że jest pustka, a ja chcę ją wypełnić, że póki ja nie postawię kroku, nie użyję swoich sił, to ten świat będzie dla mnie nadal ciemny i pusty. Czasem leżę na łóżku i patrzę w sufit, widzę moją lampę która tak jasno świeci, wyciągam do niej ręce jakbym podążał do marzenia.
Wiesz jakie jest moje największe marzenie, oprócz wyjazdu do Japonii i koncertów?
To rozmowa z prawdziwym j-rockerem, żeby mi powiedział, że dobrze gram na gitarze nic więcej, w końcu ta muzyka mi pomogła przetrwać najtrudniejszy okres mojego życia. Japonia stała się moją jedyną oazą, gdzie złe myśli nie miały dostępu.
Wiesz czego oczekuje od ludzi, od Ciebie, innych kiedy gram, kiedy śpiewam, kiedy będę na scenie? Żebyście się uśmiechnęli. Może we mnie nie ma tyle radości bym ją okazywał, ale kocham sprawiać ją innym A jeśli ludzie się będą uśmiechali przy tym co robię, to większej nagrody nie potrzebuję. Prawda, może lubię jak ktoś się mną zachwyca, jak ktoś mnie komplementuje, ale kto tego nie lubi? To po prostu mój "styl bycia", moja rola, dla mnie to nie tylko muzyka. To sposób na życie, rodzaj teatru.
Nie tylko poprzez muzykę, ale przez wygląd, przez zachowanie, tworzę kawałek domu zwanego shoGAI. Buduję go razem z Sakeru, Yaseim i Suiryu.
I każdy może do niego wejść, każdy może w nim zamieszkać
Każdy kto zechce, każdy poczuje się mile widziany, bo nie robimy tego tylko dla siebie, tylko dla innych. To nasza pasja, a Japonia to nasz drugi dom, nie ciałem, lecz duszą.
Więc może urodziliśmy się tutaj, w Polsce.
Ale w środku zawsze byliśmy i  będziemy Japończykami."

- moja odpowiedź gdy zapytano mnie o mój pseudonim.

I to chyba najmądrzejsza rzecz, jaką kiedykolwiem powiedziałem.

X Japan - I.V.

Dawno nie płakałem, jak przy tej piosence.

Ta samotna gitara, ten deszcz, tak jakby oni na niego czekali.

Jakby zaraz miał przyjść i z uśmiechem znów zaszaleć jak za dawnych lat.

Hide...

Wołam Cię mój drogi, czy nie widzisz mnie, jak tu stoje?

Poczuj mój ból...

Różowy pająku.