Lubię to zdjęcie...

Sam nie wiem czemu...

Może przez niebo... ???

A może przez dziewczyny... ???

W każdym razie podoba mi się....

Usta sine i spękane

Od mroźnych dni,

Bo zimno - bo cierpienie.

Zobolałe ciało

od Sztyletów pootwierane,

Bo walczył - bo umiera.

Serce na wskroś przebite

Od strzały kwasem nasączonej,

Bo zamiera - bo kocha.

Nie pojmuje, co się dzieje

Od krwi wokoło,

Bo głowa rozbita - bo umysł uciekł.

Dusza w tunelu pędzi

Od śmierci tamtędy pędzi,

Bo śmierć - bo powtórne narodziny.

Tak wiem, wiem...

Ten wiersz nie pasuje do zdjęcia.

Ale ja cały jestem pełen wewnętrzych sprzeczności.

Więc proszę się nie dziwić.

A ciekawe, czy ktoś wie, kto na zdjęciu jest??                                                Chory ze smutku... ;((