#pilgrims #peregrinos #pèle

ciągle mam w głowie: ziemia moim ciałem, woda moją krwią, powietrze mym oddechem, a ogień siłą mą.

jesteśmy jednym nieskończonym słońcem na zawsze, na zawsze, na zawsze! 

doszło do mnie, że przecież nikt nie zna swojej podświadomości. to wszystko może okazać się nagle takie zwariowane, takie pokręcone, że szkoda gadać. i ktoś się zapyta, hej, jaja se robisz, ja tak wcale nie uważam, a jednak jego podświadomość tak uważa i tak jakby żyje w nim drugi człowiek. tylko nie w karku jak to przedstwiła ciotka panny młodej w filmie 'My Big Fat Greek Wedding' . Żyje sobie w środku nas potworek i robi co mu się żywnie podoba. Właściwie to żyją dwa, bo jeszcze dusza. Ale dusza jest łagodna i się nam podporządkowuje. Właśnie w książce, którą czytam (M. Serrano 'Antigua, moje życie') jest fragment: 'The soul selects her own society. Then, shuts the door'. Jeszcze jest sumienie, a sumienie to my sami możemy tak zmanipulować, że ho, ho. No a naokoło nas jeszcze Anioł, Jezus, Maria no i Duch Św.

To razem siedem osób! cały tłum! Więc kłamią i mylą się osoby, które twierdzą, iż są z u p e ł n i e same na tym świecie.

Swoją drogą, siedem to całkiem fajna liczba.

Ogarnia mnie sarkazm względem świata. Wszystko widzę w swoich barwach i oceniam według siebie. No a czytam: "...cynizm działa jak narkotyk: pomaga się zdystansować, jak środek znieczulający, po którego zażyciu przestaje cię dręczyć obawa wobec niebezpieczeństw, jakie przynosi nam życie. Aż do momentu, kiedy zacznie cię zatruwać. [...] Trucizna się gromadzi, morfina w coraz większych dawkach, aż wreszcie uzależnienie staje się nieodwracalne."

Ech, faktycznie, może ja chcę po prostu się uwolnić.