Methinks I see

Nieśmiałe, bardzo nieśmiałe wrażenie, mogące być jedynie wyobraźnią i nadinterpretacją

Za moment zegary zatrzymają się ponownie, czekając z płaczliwą nadzieją na kolejne nakręcenie

Nigdy nikt ich nie popsuje. Ostatecznie uciekną każdemu, wiesz? Nawet jeśli nie do końca mają przed czym i dokąd, nawet jeśli pozornie nie mogą już się poruszać

Nawet jeśli realizm nie pozwala im na to, żeby się poruszały. Tyle w nich realizmu, co we mnie rozsądku.

Martwe wewnątrz własnej głowy

Obdarzone szansą na szaleństwo, z pełną na nie licencją

Chore z nadmiaru niedomiaru, skute wszystkim, oprócz lodu

Przywiązane palcami tych, którzy chcieli dobrze, bo wiedzieli lepiej

Odmiennej religii i tego samego podobnego identycznego pochodzenia

To co czułam, co czuję i poczuję jeszcze

Ważaj, wiesz

Cały czas śpisz, wiesz

Ja też, ale ja mam tego absolutną świadomość

Wszyscy oszukują i czekają

Kontynuuję modlitwę pocałunkami takimi jak ten

By w końcu, za kupę, ogromne gówno czasu

Nie żegnając się z dniem wczorajszym

Nie dokończyć myśli