409. chyba chcę lecz wybacz

jak mi się nic nie chce... w sumie to nie nowość.

czuję że mnie coś rozkłada i naprawdę nie tylko Wy macie dosyć tego, że ciągle coś mnie boli

pragnę wizyty u dentysty jak mało czego...

dziś wpadły dosyć ładne ocenki, dla takich mogę chodzić do szkoły :)

za chwilę zabieram się do nauki, bo trochę jej jest na jutro...

generalnie chcę do domu... było dobrze, to teraz na powrót wszystko mnie wkurwia

właściwie może powinnam powiedzieć wszyscy, ale mniejsza

znowu tak bardzo nie mam ochoty tu być, że bardziej się chyba nie da.

+ mała refleksja...

niektórych głupich posunięć nie da się cofnąć, i nawet jeśli do nich nie doszło to warto zawczasu posłuchać osoby, której na Tobie zależy i ruszyć główką... ale cóż, niektórzy czasem są zbyt naiwni i nieostrożni, potem najlepszy dowód niewinności nie ratuje z beznadziejnej sytuacji. i nawet jeśli chciałabym pomóc, to nie dam rady, bo ludzie swojego podejścia za szybko nie zmienią. JEŚLI chciałabym pomóc. wybacz, ale to nie moja wina, że już nie chcę. próbowałam znowu chcieć, ale nie dałam rady. i może faktycznie lepiej dla Ciebie byłoby zacząć nowe życie gdzieś indziej, nawet jeśli w moich oczach wygląda to jak zejście na psy, i nawet jeśli podświadomie - choć nie mówiłam tego na głos - bardzo chciałam, żebyś wróciła do starego... może faktycznie tak byłoby lepiej, chociaż w jakiś głupi sposób nie chciałabym żeby tak było, pomimo tego że i tak stoję z boku i...

koniec. niepotrzebnie się nakręcam. co mnie naszło? nie wiem, przecież byłam na dobrej drodze, żeby...

nic nie mówisz znów, ja milczę też, ale oboje

mówimy chyba chcę, lecz wybacz, wiesz, trochę się boję

chyba sięgnę, zanim wyjdziesz, rzucasz mi dobranoc i

widzę w Twojej twarzy, ktoś Cię wcześniej mocno zranił