coś

''Gdzie są ambicje, gdzie plany i marzenia, kto by pomyślał jak życie nas zmienia''



oj, mocne rozpoczęcie tego roku.
choc w sumie nastawiałam sie przez całe wakacje na ciężką pracę.
odstawiłam facebooka, tzn bez maniaczenia.
czasami wejde, lookne.
i codziennie tylko na messangerze jestem.
w nauce to czuć.
przykre jest jedno, że ludzie
bardziej przywiązują wagę do opublikowania danej chwili
upamiętnienia, zamiast właśnie czeprania z niej co najlepsze
wszystko przemija - oprócz wspomnień.
to czemu pozwalamy im przegrywać z rzeczami materialnymi
albo witrualnymi.

dla mnie to już jest przesada, życie samym internetem.
kiedyś tego nie było, może i było trudniej.
ale jednak sumą sumarum, życie było piękniejsze.
dlatego dziadkowie mają nam co opowiadać.
a co my będziemy opowidać naszym wnukom?
ile to mieliśmy lajtów pod postem, albo zdjęciem na insta?
i kto ustawil sobie fake- związek z kim?
kto obraził kogoś na facebooku, bo na żywo za trudno?
nie wiem gdzie to wszystko zmierza, ale mam nadzieje ze
znajdą się ludzie przełomowi.
którzy nie będą sie czuli szarą jednostka w tym poplatanym społeczeństwie
ba! nikt nie powinien sie tak czuć.
każdy powinien stawiać sobie poprzeczke powyżej swoich możliwości.
wtedy niemożliwe staje sie możliwym.
bo przecież jesteśmy tak silni jak nasz najsłabszy punkt.
zastanawiam się, czy ludzie są z siebie dumni.
z tego kim są i  do czego dążą.
czy po prostu żyją, bo żyją. no są to są.
wlasnie przez to cywilizacja jest według mnie taka, upośledzona.
kiedyś każdy wierzył  w siebie, dobierał do tego pokorę
i dystans do siebie i voila.
cuda sie zdarzają.
ludzie widzieli  w sobie dusze marzycieli,
dusze wygranych, może i nie zwyciężców dla społeczności
ale zwyciężce dla samego siebie, ludzie nie wstydzili się siebie.
pamiętaj, że wszystko co robisz rób dla siebie, a nie dla innych.
jeśli inni są z Ciebie zadowoleni, a Ty w siebie zwątpiłeś.
jesteś przegrany.
przyglądam się co dzisiejsza młodziesz obrała za priorytety.
i załamuję się.
błędy jakie popełniają są niedopuszczalne, ale człowiek jest człowiekiem, dobra
ale jak można popełniać błąd, godzić się z nim i zostawać na tym poziomie.

zergo progresu, szara rzeczywistość.
obrane wartości?
markowe ciuchy, najdroższe rzeczy codziennego użytku, jak najwiecej lajków pod zdjęciem
i jak to sie upiłam albo zjarałam w zeszłą sobotę.
chwala ku normalnej młodzieży.
oceniającej ludzi po tym co potrafią sobą reprezentować
a nie to co dostają od życia, bo tak im sie pofarciło.
takiej która nie musi udowadniać innym, że jest coś warta
poprzez niepoprawne zachowanie wobec innych.
wiadomo, każdy ma wady.

ale to nie jest tak, ze ich sie nie da osłabić, po prostu nam sie nie chce.
leniwe pokolenie, co my zostawimy tym co będą po nas?
czasami przypominam sobie kim byłam rok temu, i boje sie tego co będzie za rok.
zmiany są dobre, przynajmniej możemy porównać te dwa stany

przed i po
i spróbować czegoś nowego, możliwe ze z pozytywnymi rezultatami :)
jakaś wieczorna rozkimna, dobranoc:)

http://www.youtube.com/watch?v=yVA-xTBeHyM
pięknie