coś z życia :)

Nie załagodzę Twojego bólu
Nie sprawię, że Ci ulży
Będziesz czekał na próżno
Nie mam dla Ciebie niczego.

Wstawiam jakieś zdjęcie z zawodów siatkarskich .

Kocham to , te emocje na boisku.

To zgranie i radość po zwycięstwie jak i gorycz po porażce .

Uczucia na boisku sa nie do opisania , to po prostu trzeba czuć całym sobą.

W wakacje mi tego brakuje i nie do końca jestem spełniona ;c

Dzisiejsze spotkanie było lepsze niż się spodziewałam , te 4 godziny minęły jak 5 minut..

Nawet pogoda się poprawia , wszystko się w sumie układa.

ale ja czuje jakiś niedosyt , jakąś dziwną pustkę.

nie wiem czy to dlatego , ze kogoś ranię czy ten ktoś rani mnie.

wszystko jest zagmatwane tak , ze aż trudno sie chociaż minimalnie okreslić.

no tak , przecież nikt nie powiedział , że bd łatwo.

tylko najistotniejsze jest to , ze z jednej strony coś umiera a z drugiej rodzi się coś nowego.

niby chcemy pracowac na nowe wspomnienia , ale sa momenty gdy po prostu tęsknisz za standardem.

nie chce się nigdzie śpieszyć , nie o to tu chodzi.

tylko , że przeważnie jest tak , że jak już robimy se nadzieje .

jak już planujemy na przód .

często mocno się rozczarowujemy.

dlatego właśnie , trzeba żyć chwilą .

żałujemy z powodu niewykorzystanych szans i momentów.

bo gdy rozmyślamy nad przyszłością , teraźniajszość przemija nam przed oczami z szybkością pstryknięcia palców.

ale dlaczego jest tak , że człowiek popełnia dwa razy te same błędy.

skoro jest istota rozumną i wie , ze już raz cierpiał to po co nadziewa się na następne nie przyjenmości.

ciekawość ? naiwność ? nadzieja ?

sama już nie wiem , trudno jest się w tym wszystkim połapać.

ważne zeby doceniać nawet najmniejsze gesty , bo to one są najpiękniejsze.

niebywałe w swej originalności i odwrotnie proporcjonalne do sprawianej przyjemności.

dobra , koniec marudzenia.

paaa.