Jak skała...

CZasami staram się być twardy, chociaż w środku jestem jak pianka Haribo. Czasami nie potrzebnie. Udaje kogoś żeby ukryć swoją słabość. Nie uważam się za słabą osobę, ale człowiek który nie ma słabych punktów nie dokonca jest człowiekiem albo jest zbyt zadufany w sobie, żeby potrafić się uzewnętrznić.
Nie jestem hipokrytom bo wiem, że jestem nie wporządku. Ale zawsze chciałem taki być. Mie umiałem. Teraz umiem i wychodzi mi to świetnie, jestem w tym dobry. Ale mimo to czuje się z tym źle. Tracę czas, ten najlepszy. Bede niedługo tego żałował...
Miałem zmienić swoje życie... Nic się nie zmieniło, chociaz wszystkie wytyczne zostały spełnione. Czy to tylko akt mojej słabej woli??
Czy wszechświat mnie ciągnie do tego haosu?? A może to jej wina?? Przelewam na klawiature moje chore niezrozumiałe myśli. Sam nie wiem jaki to ma sens. Ostatnio (tydzień temu dokładnie) poznałem jeden mały element innej układanki który brakował do tego bym zrozumiał cały wielki sens pewnych zdarzeń. Wiec może ona jest takim elementem do układanki całego mojego życia?? Jesli tak to nigdy chyba nie poukładam sobie zycia...

Foto. Koniec swiata. - wujek gooogle.

Ps. dawno mnie nie było...  ale piszcie jesli zrozumiecie cos z tego. Albo ona jesli to czyta.