" Tych miłości, które z nami
w strumieniach białych płyną,
co jak chmury nad głowami
czasem każą zapominać,
tych miłości jak zwierzęta,
co wracają w las od ludzi,
węsząc z twarzą wyciągniętą,
zanim śmierć ich nie ostudzi,
tych miłości, które niosą
sok z korzeni w słońce liściem,
co jak puch dziwczęcych włosów
lekko rosną ku niebiosom,
nie wydepczą nienawiści.
Tych miłości, o , za wiele,
chociaż ziemia jeszcze twarda,
nad nią zawsze śpiewu szelest,
bo cóż ziemskość?-śmiech, pogarda,
bo cóż zbrodnia?-Tylko mocniej
za bijące morze sumień
kochać każe, za ślad głupi
jak ten olbrzym, co sie upił,
co gdy wstanie, to zrozumie.
W nas, co jak pomników głazy,
z tych miłości głośno rośnie
przez te czasy, nad te czasy,
ponad nami-czas miłości"
(K.K.B)
-------------------------------------------------------------------------------
Wreszcie znalazłam swoją miłość...
Wreszcie znalazłam kogoś kto kocha mnie całym sercem...
Kogoś kto mnie rozumie...
Kogoś kto jest ze mną zawsze...
Kogoś takiego jak Ty Skarbie :*:*:*
Kocham Cie :*:*:*
Mój :*:*:*
Jacuś :*:*:*