1817.

Eh, ciężki ten tydzień po powrocie z urlopu. Co u mnie? Znów nie ma na nic czasu, czyli zwykła codzienność.

Wczoraj miałam wolne z pracy, więc w końcu wzięliśmy się za zdrowie. Z samego rana pojechaliśmy do laboratorium na pobranie krwi. Szybko poszło, nawet bardzo. Wyniki mieliśmy już popołudniu. Rafał ma bardzo dobre, z wyjątkiem kwasu moczowego, ale przy jego chorobie to norma. Ja natomiast gorzej. Najbardziej zmartwiła mnie tarczyca. Dość mocno podwyższona. Będzie trzeba powtórzyć badania, ale i tak... Byliśmy również u dentysty, bo jakiś czas temu wyszła mi ósemka z prawej strony na dole, nawet nie bolało. Pod koniec urlopu zaczęła mnie boleć szczęka i ucho z lewej strony, w weekend już nie mogłam jeść tą stroną. To nie ból, kiedy muszę brać coś przeciwbólowego, ale czuję. Więc poszłam to sprawdzić, a Rafał przy okazji kontrolnie. Na razie musimy poczekać, bo póki co nie boli i może się obejdzie jeśli chodzi o najgorszy scenariusz czyli usuwanie chirurgiczne. Plus do tego mam małe ubytki w dwóch zębach, Rafał też. Także póki co będziemy pojawiać się tam dość często.

Kończę ogarniać zdjęcia z wesela. A póki co szykuję coś na naszą rocznicę.

Dzisiejszy dzień to taki trochę dzień wspomnień - 13 rocznica śmierci babci. Niby to kupę czasu, ale do dziś dzień strasznie tęsknię. Bardzo źle skończyła, dużo się nacierpiała na sam koniec i długo wcześniej. Byłam dzieckiem, kiedy odeszła. I nie mogę się pogodzić do tej pory z tym, że już tak długo jej nie ma i że nie mogę z nią porozmawiać. Była mądrą kobietą, miała złote serce. Pamiętam ją głównie chorą, ale mimo to zawsze wspierała, kochała, pocieszyła, zrobiła coś dobrego do jedzenia... <3