1

Już najwyższa pora iść spać i przestać myśleć o tym co tak cholernie boli... 

Ta pustka mnie zabija, zabija mnie z dnia na dzień. Nie wiem już kim jestem, nie wiem już czego potrzebuje. Brakuje mi Ciebie, bardzo mi Ciebie brakuje, niepotrafię zrozumieć dlaczego już Cię nie ma. Nawet nie wiesz jak chciałabym z Tobą porozmawiać, powiedzieć Ci jak bardzo żałuję tego, ze nie potrafiłam Cię docenić. Może i za dnia się uśmiecham i może naprawdę jestem szczęśliwa, ale to tylko w dzień, bo w nocy, kiedy gdzieś myślami wędruje do Ciebie i jak mam już sobie wyobrazić, ze coś się zdarzy, nagle dociera do mnie, że się łudze, bo to się tak naprawdę nigdy, ale to nigdy nie zdarzy. Może już tak będę do końca się męczyć z tymi wyrzutami sumienia, kiedy Ty jesteś szczęśliwy i nawet już o mnie nie pamiętasz, ale mam nadzieję, że kiedyś zapomnę o tym wszystkim. Bardzo bym chciała, powiedz mi, jak to zrobić, jak zapomnieć? Pytam o to własnie Ciebie, bo Ty zapomniałeś i jesteś gdzieś daleko. To co kiedyś czułam, teraz do mnie powraca, to wszystko wydaje się takie realne, mimo że to już nie istnieje... 

 Stasiek, wynoś się jak najszybciej... Proszę.