thinking

Muzyka to to,co daje mi siłę.Zdecydowanie.Zawsze ją kochałam i to dzięki niej przetrwałam najcięższe chwile.Dzięki muzyce,tańczeniu,przyjaciołom.I jestem cholernie wdzięczna,że to wszystko dostałam i wciąż dostaję.Ten rok mnie zmienił.Niby wyglądam tak samo,ale nie jestem już tą samą osobą.Nie do końca.Zaczęłam zyskiwać pewność siebie i pokonałam pewne bariery.Ostanich kilka lat to nie był okres łatwy dla mnie.Musiałam przeobrazić się z dziecka w osobę dorosłą,a raczej powiedziałabym w dorosłe dziecko.Musiałam odkryć samą siebie i w sumie nadal to robię.Plener też wiele mnie nauczył,to zabawne,ale nawet podczas jazd na kursie prawa jazdy ucze się o sobie,o świecie i wielu innych rzeczach.Teraz wiem,że nic co mnie spotyka nie jest przypadkowe,zostało postawione na mojej drodze,żeby czegoś mnie nauczyć.Każda osoba,każda sytuacja.Nadal kłębi mi się w głowie wiele pytań,nie wiem co robić i dokąd iść,ale teraz jak nigdy zaczynam wierzyć w siebie i w to,że odnajdę właściwą drogę.Nie jestem jedyną osobą,która nie wie co będzie dalej.Wielu moich znajomych ma teraz podobny problem-wybór przedmiotów maturalnych,matura,wybór studiów i coraz dalsze kroki w głąb ścieżki dorosłości i samodzielności.Może i jeszcze nie wiem co wybiorę,co będę robiła,ale wiem czego na pewno nie może zabraknąć w moim życiu-tańca,muzyki i wszystkiego co z nią związane,a także przyjaciół i mojej najlepszej na świecie rodziny,bo mimo,iż nieraz są między nami spięcia,to wiem,że bardzo mnie kochają i chcą dla mnie wszystkiego co najlepsze i za to jestem im cholernie wdzięczna.Ja też bardzo ich kocham i dla nich zrobię wszystko.A teraz pozostaje mi tylko wierzyć w lepsze jutro i nie czekać na cud.Wziąć się do roboty,odkrywać siebie i pomagać innym.Od dzisiaj wiem,że będę szczęśliwa.Już powoli zaczynam być.I wiem,że odnajdę własną drogę.Od dzisiaj będę pracowała nad sobą mocniej niż przedtem,a pomoże mi w tym wszystkim pewność siebie,którą też powoli i stopniowo zdobywam.