Niestety ale ja tylko ranię ludzi, nie umiem niczego docenić, nie umiem się cieszyć z małych rzeczy. Jestem niepotrzebna, albo właściwie zbędna. Nie zasługuję na to co mam. Przez całe życie dostawałam wszystko co chciałam, co było mi niepotrzebne, a to co mogło by mnie czegoś nauczyć nie wpadło mi w ręcę, albo może wpadło, ale przeleciało przez palce. Jest mi tak źle przez samą siebie. Nie umiem kochać tych, którzy na to zasługują, jestem potworem emocjonalnym. Jestem zbyt trudna, zbyt głupia, pusta. Jestem zbyt dziecinna. Przepraszam wszystkich za to, że musieli to znosić. Niektórzy mieli milion razy gorzej niż ja, a musieli słuchać o moich nudnych i głupich problemach. Nie lubię się przywiązywać, wiecznie cierpię. Dzisiaj usłyszałam, że cierpienie uduchowia, ale co z tego skoro nawet kiedy powinnam się cieszyć mam te swoje pojebane fazy. Dlatego stwierdzam, że lepiej dla wszystkich jak się zamknę w swoim świecie i na tyle ile mogę stracę kontakt z rzeczywistością... Oczywiście będę tu pisać jak będę miała ochotę, ale w sumie robię to tylko dla siebie. Bo jestem pierdoloną egoistką ! 

Dziękuję tym, którzy się starali coś we mnie zmienić i przepraszam, że nic z tego nie wyszło.

I gotta stay strapped 
and I never get to lay back 
cuz I always gotta worry bout the payback 
some punk that I ruffed up way back 
comin back after all these years 
rat-tat-tat-tat-tat, that's the way it is 
some things will never change

PLAY