psycholświrniechżreżwir

W smutek opakowana stoję w ciszy po kolana.

Ej, czy ktos słyszy mnie?

Ej, tu jestem na dnie.

W smutek opakowana leże zakneblowana.

Ej, czy ktoś widzi mnie?

Ej, tu jestem na dnie.

Ej, czy ktoś wie, jak tu jest na dnie.

Ej, czy ktoś wie, jak tu jest na samym dnie.

Tłukę głową o ścianę i tłuc nie przestanę.

Ej, czy ktoś słyszy mnie?

Ej, tu jestem na dnie.

Ej, czy ktoś wie, jak tu jest na samym dnie.

Ej, czy ktoś wie, jak tu jest na dnie.

Ej, czy ktoś wie, jak to jest na samym dnie.

Każdego dnia siedemnastu z nas,

z parapetu okna skoczy

zatrzaskując oczy.

Muzyka pomaga przetrwać.

Sama.

Zakneblowana.

Przerażona.

Zmęczona.

Ja.

Albo nie ja.

Nie wiem.

Już nic nie wiem.

Nic.

Tak właśnie.

Czy to dobry moment na popełnienie samobójstwa ?