Życie..

To co bylo tego, nie ma. O reszte szczescia prosze Zbawiciela. Zle mi jest , tak szczerze, to w zadne szczescie nie wierze. Cos sie zaczelo, cos sie skonczylo, a wszedzie sie isnte pieklo porobilo. Cierpienie, tesknota, zal, oblakanie. Czemu ja przez to musze przechodzic Panie?? Masz racje: glupie myslenie, niezadowolenie, wszystko bym chcial. A co bym od siebie dal?? Lodke tonoaca? Istote cuchnaca? Czy milosc nic nie znaczaca? Ciagle skreslenia, istne niepowodzenia i w glowie ciagle mysli i zwierzenia. Po co te zycie, nie chce zeby bylo i czasem szybciej sie skonczylo. Chce tak jak zwierze wody, ktora pozbedzie sie tej suchoty. Chce tylko mlotek z ktorym sei wezme do roboty. Chce tylko kwiatka, ktory wiecznie pachnie i zawsze na nim co lato jakis owad siadnie. Fontanny wieczorem tryskajacej i przy mnie kochanej osoby siedzacej Karuzeli wrazen, dzieki ktorej choc przez ktorke zycie pochlone sie w lawinie marzen. Pamieci najwiekszej i tej najpiekniejszej, gdy przeczytasz zrozumiesz ze tak zyc juz nie umie.