Zapraszamy !

Witam wszystkich. Tematem tygodnia będzie "samookalczanie się".

Samookaleczanie. O czym świadczy ? Na co wskazuje ?

Samookaleczenie należy rozumieć jako świadome uszkodzenie własnego ciała. Zjawisko to z pewnością przeraża i zastanawia nas wszystkich. Jak można doprowadzac do takiego stanu nasze własne ciało? Trudno bowiem zrozumieć dlaczego dana osoba zadaje sobie ból i celowo oszpeca swe ciało.

Samookaleczenie dla osoby go dokonującej spełnia pewne funkcje, odczuwany ból, widoczne rany mają swoje znaczenie (sprawia mu to  w dany sposób przyjemnośc). Zdarza się, że okaleczenie ma służyć dostosowaniu społecznemu, znane i powszechne są przypadki udowadniania swej siły i odporności na ból poprzez wykonywanie znamion itp. &(chęc zaimponowania innym). Prawdopodobnie uszkodzenia ciała w takiej sytuacji stają się  elementem dumy  dowodzącym własnej wartości na tle innych. Wśród nastolatków dochodzi także do incydentalnych samookaleczeń, mających na celu unikanie: kar, wykonania poleceń, obowiązków szkolnych i domowych. Samookaleczenie najczęściej jednak stanowi bardzo istotny sygnał o stanie psychicznym danej osoby, zauważenie takich zachowań natychmiast powinno się wyjaśnić ustalając przyczynę. Zbyt późna reakcja lub pozostawienie problemu bez reakcji może przerodzić się w trwałe zaburzenia, zachowania, które będą stosowane przez daną osobę w określonych życiowych sytuacjach nawet w życiu dorosłym.

Można wyróżnić kilka najczęstszych przyczyn samookaleczenia, pierwszą z nich jest, życie w lęku, napięcia, gniewu. Ludzie z silnymi stanami emocjonalnymi rozładowuje napięcie zadając sobie ból, to on uspokaja dając poczucie kontroli nad sobą. Ból pozwala wybudźić się z ciągu myśli, odnaleźć w rzeczywistości. Kolejną przyczyną samookaleczeń bywa wymierzanie sobie kary, osoba czująca się winną zadaje sobie cierpienie głęboko wierząc, że właśnie na to zasłużyła.  Ból pozwala zapomnieć, ukarać się, oczyścić,  szpecące blizny wyrazić poczucie winy. Inną z funkcji, którą dana osoba spełnia samookaleczenie, może być próbą zwrócenia na siebie uwagi, często potrzeba ta świadczy o doznaniu głębokiego urazu. Nastolatek, dziecko, nie potrafi otwarcie powiedzieć o problemie, poczucie winy ,ból, wstyd i szereg innych emocji. Większośc z nas nie mam w dzisiejszych czasó tak idealnych stosunków np. z rodzicami. Często łatwiej jest zwierzyć się i otworzyć przed obcą osobą, z którą nie jesteśmy związani emocjonalnie, nie narasta wtedy lęk przed odrzuceniem i niezrozumieniem.