w sepii

Znowu pisanie dla samego jedynie pisania... Dlaczego ja to tak lubię?

Mogę pisac pomimo, że i tak nikt tego nie czyta ( chyba )

Ostanio mam wrażenie, jak gdybym nie miała na nic żadnego wpływu...

Gdyby można było iśc jedną drogą, nie oglądac się na boki, byłoby naprawdę łatwiej.

Gdyby wokół mnie żyli ludzie, którzy nie mają dla mnie znaczenia, może to nauczyłoby mnie obojętności?

Moje życie jest tylko przykładem, jaki wpływ mają pojedyńcze chwile i jak niewiele ma się do powiedzenia w najważniejszych jego kwestaich. Bo to, co najważniejsze dzieje się jak na razie bez mojego udziału...

Kilka ostatnich dni dało mi do myślenia. A takie analizowanie w moim przypadku to nie jest dobry pomysł. Czasem lepiej nie myślec...

Czekanie to proces raz zaczęty, rozpędzony i nie dający się zatrzymac. Nawet to bezcelowe. Ale kogo to obchodzi...

Pozdrawiam...