Iwona

MOŻNA PYTAĆ KLIK :)

[email protected] - poczta ;)   
FANPAGE -Kochani coraz więcej Was, ale wchodzimy dalej i KLIKAMY ;**

XXII część

Nie mogę uwierzyć w to co się stało. Nigdy nie pomyślałabym, że chłopaka stać na takie słowa. Nie jestem pewna, czy dobrze zrobiłam, nie chciałabym aby przeze mnie cierpiał.

-Jest Janek?- z myśli wyrywa mnie jakiś nieznajomy głos, podnoszę głowę i widzę jakąś dziewczynę. Nie mogę jej skojarzyć, więc pewnie jej tu nigdy wcześniej nie widziałam. Jest ładna, krótkie, kręcone, niesfornie ułożone, włosy, farbowane na rudo. Nienaganna figura, ubrana w metki od stóp po głowę, na której widnieje opaska z wielkim kwiatkiem- halo, mówi się, Janek jest?- szkoda, że maniery nie w tę mańkę co trzeba.

-A tak, na zapleczu. Zawołać?

-Nie trzeba, sama znajdę.

-Julita- Janek wychodzi z zaplecza- Sara?! A co ty tu robisz?

-Nie odpisujesz mi, nie odbierasz ode mnie telefonów, to przyszłam, nie cieszysz się tygrysku?- tygrysku?! Własnym uszom nie wierzę.

-Chodź- ciągnie ją w stronę zaplecza. Ah, więc to tak. Szybko sobie znalazł pocieszenie, a ja głupia wierzyłam, że to wszystko co mówił jest prawdą. Nagle z zaplecza dochodzą krzyki.

-Po cholerę tu przylazłaś?!

-Nie odbierałeś ode mnie!

-To chyba znaczy, że jestem zajęty, tak? Jakbyś chciała wiedzieć to pracuję, nie jestem na wakacjach.

-Pięciu minut nie mogłeś wygospodarować? Na SMSa też ci ciężko odpisać.

-Czego chcesz?

-Moi rodzice z rodzeństwem jednak pojechali w te góry, może wpadniesz dziś wieczorem?

-Nie mogę.

-Jak to?! Wczoraj mówiłeś coś innego.

-Od wczoraj się wiele zmieniło. Nic z tego nie będzie.

-Będziesz żałował.

-Nie sądzę. Wszystko? Bo robotę mam.

-Tak, sama trafię do wyjścia. Frajer.

-No też się trzymaj.

cdn
 A.  klik ;)