Z okazji Nocy, która wzywa nas w nieznane, 

w której Bóg bez wahania skoczył w ciemność, 

żeby z czułością pokazać nam, 

że wszystkie czające się w mroku potwory 

roztapiają się jak czekoladowe króliczki w cieple jego światła, 

życzę Nam, abyśmy pamiętali, 

że żadne życie nie zostanie utracone 

- lecz każdy znajdzie swoją pełnię 

w śmiałym blasku galilejskiego poranka, 

że huk bomb nigdy nie zagłuszy radosnego trzasku 

pękającego grobu, że zawsze jest ktoś, 

kto kocha nas znacznie dalej niż do utraty tchu, 

że każde źdźbło trawy czyha, 

by psotnie łaskotać nasze serca, 

że kiedyś każdy z nas śmignie 

ponad żywopłotem ogrodu tego świata, 

by preludium zamienić w wielką symfonię 

odkrywania i tworzenia 

dojrzałego soczystym dobrem istnienia. 

Błogosławionych Świąt!