Blask nagiego człowieczeństwa.

Z okazji Nocy, która ludzkie koło czasu

przecięła jasnym płomieniem wieczności,

która wyprostowała ścieżki gwiazd

siłą boskiej słabości i bezbronności,

która dopełniła harmonię świata

melodią krzyku Boga i człowieka

życzę Nam, abyśmy pamiętali,

że Bóg zakochał się w nas

jeszcze przed pierwszym wejrzeniem,

że przychodzi do nas nie tylko dla naszego zbawienia,

ale też żeby się dobrze z nami bawić,

że wciąż z dziecięcym zapałem,

odmienia każde zło w pełnię soczystego dobra,

że możemy wygrzewać się niczym jego kocięta

głaskani pieszczotliwym żarem upartej Miłości,

że tak bardzo spodobał Mu się człowiek,

że sam chciał zakosztować pełni cielesności i zmysłowości,

że cały wszechświat jest dla nas bezpiecznym i fascynującym ogrodem,

a kiedy już z niego wyrośniemy Bóg z czułością złapie nas w swoje łapki,

dojrzałych do wieczności szczęścia tworzenia i odkrywania.

Błogosławionych Świąt czułości!