Poza krawędź świata.

Zachód słońca w Zatoce Dwejra, Gozo, Malta. fot. Konrad Filip Komarnicki/Komar.

Gdy ostrożnie zaglądam

poza krawędź świata

ku słońcu osuwającemu się

poza horyzont

zastanawiam się

co mnie właściwie trzyma

na tej małej wyspie

pośród oceanów wszechświata

to nie ciążenie kredyty konieczność

przyzwyczajenie przeznaczenie posiadanie

to wzruszenie wobec tych drobnych

przemijających spraw

zachwyt nad zielonymi pędami

każdego najlichszego bytu

które wbrew szkwałom czasu

dumnie wypuszcza swe listki

ku jasnym źródłom nieśmiertelności

to niechęć wobec ronienia chwil

cennych psotnych nieuchwytnych

które wymykają się z rąk lecz nie giną

to ciekawość gdzie ukryły się one wszystkie

wyprowadzi mnie w końcu 

na otwarte wody wieczności

gdzie strach by nie utracić nikogo

ukoi dom ku któremu wzywasz nas

łagodną zorzą nienazwanej tęsknoty

aż do bezpiecznego portu

niezwyciężonego żadną pustką 

niesfornie obfitego istnienia.