kocham i tęsknię. chociaż to takie niemęskie. rozumiem, współczuję. chociaż się czuję niezręcznie.na zmianę ufam i wątpię.
chociaż to takie nierozsądne. a łzy to ja Ci powiem. ja ich nie wylewam za kołnierz. powiedz mi, powiedz swoje lęki i fobie, powiedz mi, powiedz. powiedz mi, powiedz swoje lęki i fobie,powiedz mi, powiedz. i wiecznie się wzruszam i mięknę. chociaż to takie dziewczęce. a Ty śmiejesz się ze mnie, aja usycham i więdnę.powiedz mi, powiedz swoje lęki i fobie,powiedz mi, powiedz.powiedz mi, powiedz swoje lęki i fobie,powiedz mi, powiedz.

powoli przyzwyczajam się do swej nieobecności, powoli przyzwyczajam się do swej obojętności. i tak czasem sobie myślę, że lepiej byłoby gdyby nie było mnie, a może nie, a może właśnie mylę się. i tak sobie myślę, że wszystko czego pragnę, czego chce- spala się. zanim wyciągnę po to ręce- spala się. to tylko jedno tylko proszę cię. powoli przyzwyczajam się do swej nieobecności, powoli przyzwyczajam się do twej bezradności. i tak czasem sobie myślę, że lepiej byłoby gdyby nie było cię, a może nie, a może właśnie mylę się. i tak sobie myślę, że wszystko czego pragniesz czego chcesz-spala się. zanim wyciągniesz po to ręce-spala się.
to tylko jedno tylko proszę cię.

mogłabym cały czas słuchać. 

gorzej, że to bardzo pasuje do tego, co jest teraz.