Twoja Nadzieja cz.16

Dzień za dniem, to już 2 od kiedy dziewczyna była w szpitalu.

Piotrek dzwonił do rodziców Nadzieji, nie miał odwagi przyjść do niej osobiście, ale jednak wziął się na odwagę i poszedł.

Wszedł do niej i usiadł, ona akurat gdzieś wyszła.

Kiedy weszła, nie miała siły, żeby krzeczeć, ale ze złością w oczach zapytała.

-Nagle ci się o mnie przypomniało?

-Przepraszam...-odezwał się ze skruchą w oczach. Ona położyła się na łóżku, była osłabiona. -To przeze mnie?

-Nie...sama chciałam.

-Nie wydaje mi się, szczerze mówiąc.

-To już twoja sprawa, przecież od zawsze świat musi się kręcić wokół Piotrusia, prawda?

Chłopak chwilę się nie odzywał, aż w końcu powiedział.

-To kto ci to dał?

-To nie twoja sprawa, moja decyzja i tylko moja.

-Ale jednak od kogoś musiałaś to mieć, tak?

-No tak, ale nie musisz wiedzieć.

-Od tego wysokiego bruneta?

-Nie, Sebastian nie ma w tym żadnego udziału. - Dziewczyna nienawidziła kłamać, ale chciała chronić Sebe - Dziękuję, że mnie uratowałeś, ale nie potrzebuję twojej litości.

-Ale to przecież nie jest żadna litość. Nie mogłem o tobie zapomnieć, zostawiłem tamtą dziewczynę, przysięgam. Chcę być tylko z tobą.

Chłopak złapał ją za rękę, dziewczyna spojrzała w jego oczy. Do sali wszedł Sebastian, dziewczyna zabrała rękę.

-Chyba za późno to zrozumiałeś - odezwała sie oschle do Piotrka.

-Cześć - z uśmiechem zamknął drzwi i wszedł dalej, usiadł po drugiej stronie i pogłaskał ją po głowie, po czym pocałował jej czoło. Piotrek zerwał się z miejsca i wyszedł. - Co chciał?

-Przyszedł zapytać jak się czuję.

-Już od kilku dni nic nie biorę...strasznie się zmartwiłem jak usłyszałem, że tak naprawdę przeze mnie jesteś w szpitalu, chociaż ciągnie mnie cholernie. Ale na szczęście za krótko brałem, żeby się uzależnić tak mocno. Sam się dziwię, że tak z dnia na dzień potrafiłem. 

-Bardzo się cieszę - uśmiechnęła się do niego i pogładziła rękę chłopaka - ja już też będę robić wszystko, żeby nie sięgnąć po narkotyki, zbyt dużo bólu teraz przeżyłam, nadal się średnio czuję...

Dziś dłuższe :* Ogólnie nieźle się narobiłam przy tle.

A btw. to przepraszam za błędy jak coś,

bo ogólnie to ciężko mi się teraz pisało.

/M.