heya

znów zdrętwiała mi stopa, sznaucer o nieznanym imieniu przestaje być taki grzeczny, ja stwarzam pozory niewinności i łagodnego kociątka, mój kot to ciota (gówno prawda, ale M tak twierdzi) ale mimo to wygrywa walki z białym kotem, który jest ciotą do kwadratu, K mnie lubi woooooohooooo, A jest pasożytem i zjada mi płatki. a w katalogu Ikei znalazłam idealną sofę rozkładaną dwuosobową, która i tak nie zmieści się w moim pokoiku dopóki A mieszka w nim razem ze mną. codziennie nastrój określa się naprzemian mry mry z wrrrrrrrr, ludzie pchają się w nieodpowiednim czasie w nieodpowiednie miejsca. bagno pełne d, t, i takich tam brudów, które wytwarza moja prywatna fabryka odpadów z mózgu i serca. czy jestem tym za kogo się uważam? oby nie. czy jstem tym kim się czuję? tymbardziej OBY NIE. buziaczki w pysiaczki <rzygi> i trzymajcie się cieplutko, ja tymczasem zbieram się baaaardzo powoli na podbój kanciapy i oglądanie meczu z chłopakami. yeah. do następnego razu, kiedykolwiek on będzie, ale znając moją chęć do robienia zdjęć ostatnimi czasy to minie trochę czasu.