Przychodzi taki moment w życiu, kiedy sam nie wiesz czego chcesz...

 To jesień?

Może to jesień...

Choć nie płaczesz czujesz, że masz zmęczone płaczem oczy, choć wydaje Ci się, że nie cierpisz i wszystkich w tym utwierdzasz, masz zmęczone smutkiem serce. Choć nie tęsknisz, masz zmęczone tęsknotą myśli..

I po pewnym czasie widzisz, dlaczego to wszytsko się dzieje, to wszystko przez to, że sama sobie na to pozwoliłaś. Przez to, że wołasz podświadomie o pomoc, a kiedy przychodzi, próbujesz ją odrzucić.

Aż w końcu pojawia się ktoś, kogo nie interesuje Twoje "nie", ktoś kto ni chce słyszeć: to nie ważne, nie pójdę tam, nie porozmawiam z nią, nie chce, to bez sensu.Ktoś kto siłą chwyta Cię za rękę i nie obchodzi go czy się obrazisz czy nie, czasem krzyczy i masz do niego żal.. Jest mu przykro, ale wie, że to dla Ciebie i kiedy po pewnym czasie uświadamiasz sobie, że w wszystko co udało Ci się osiągnąć w ostatnim czasie, a przynajmniej większość to dzięki tej upartej paskudzie, której uśmiech jest najpiękniejszą rzeczą na świcie. I uświadamiasz sobie po raz kolejny, że ze wszystkim sobie poradzisz i na wszystko masz siłę. I najważniejsze, czujesz się tak cholernie kochana i tak cholernie kochasz.

Dziękuję Skarbie, lubię pisać tu o Tobie, ale bardziej lubię pisać dla Ciebie. Kocham Cię ;*

http://www.youtube.com/watch?v=Tj75Arhq5ho