boże, już nie mam siły. Zabierz mnie stąd. Uśmierć mnie prosze! Widzę przecież, że nikomu nie jestem potrzebna. Nikt nie szanuje. Zawsze mi się obrywa. Mam już dość przełykania łez. Czy to tak wiele? Chcę tylko spokoju. Tego wiecznego. Tego co jest za nawsze. Nie chcę już nikogo ranić. Wiem, że nie wytrzymujecie już ze mną. Olewacie. Nie liczycie się z moimi słowami. Nie kochacie mnie. Nie chcecie ze mną rozmawiać. Dziś znów tak mało sił. Dziś znów tak bardzo czuję się nikim. Albo mnie zabijcie albo dajcie kogoś kto wyciągnie mnie z tego bagna, z tej zrytej psychiki. Nie wiem. Czuję się za bardzo zagubiona. Ciało przeszywają spazmatyczne dreszcze. Z oczu leją się hektolitry łez. Dłonie zaciskają się w pięści. Nie czuję się. 

Zawsze myślałam, że to wy jesteście problemem

Teraz widzę, że to ja nim jestem...

http://ask.fm/zascena