59.

Mały odpoczynek od ptaków. Fajnie musi być tak siedzieć na ławeczce, wiedząc że koło ciebie jest twój świat.

Lupka.

Przepraszam za dzisiaj, Daria... Wiem że momentami zachowywałam się jak zombie. Właściwie to dłuższymi momentami. Ale to wszystko przez to że jestem "ych", cokolwiek to znaczy, bo w końcu i tak się nie dowiedziałam.

To pewnie po części przez tą jesień. Wtedy zawsze jakoś bardziej odczuwa się samotność. Podobnie jest z zimą i wiosną... Chyba tylko w lato jest inaczej. A może i nie. Może to tylko ja już tak po prostu mam.

Przynajmniej klasówka z chemii nie poszła jakoś totalnie źle, obawiałam się że będzie gorzej. Będę się kujonić, zakuwać dzień w dzień, może wtedy nie będę mieć czasu na myślenie. Kiedyś już się to sprawdzało. Albo w drugą stronę: imprezować i chlać ile się da. Chociaż szczerze to najchętniej skuliłabym się pod kocykiem z kubkiem kakao i słuchawkami na jakiś okrągły tydzień, żeby nikogo nie widzieć.

No ale od kiedy mam to czego chcę?

Never wanted to feel
Never wanted you to steal my heart
Never wanted you to know
Never wanted to show I'm weak...