Wieczna miłość? Czy można wierzyć jeszcze w takie rzeczy w dzisiejszym świecie? Jak było kiedyś, a jak jest teraz? Skoro się zmieniło,  to co? Ludzie zgłupieli, czy może zmądrzeli? Większość kobiet, jak i mężczyzn, nie widzi potrzeby stałego związku. Wolą prowadzić bujne życie erotyczne, będąc singlami, bądź prowadzić "tryb przelotnych związków". Czyżby współczesny świat wymagał tego od nas? Byśmy zwątpili w prawdziwą miłość? Gdzieś pewnie, w jakiejś chatce w lesie, z magicznych pierników, żyje para idealna, kobieta i mężczyzna - prawdziwa miłość. Kobieta ma piękną białą suknie, bujne blond loki, wygląda jakby dopiero przygotowywała się do tej pięknej chwili - do ślubu. Mężczyzna zaś, ma garnitur. Wspaniały, czarny garnitur. Wyglądają razem jak ze snu. Stoją, trzymając się w objęciach na ganku domku z pierników. Para idealna. Życie idealne. Wzór, który powinni naśladować inni. Uśmiechają się. Są szczęśliwi. Tylko wyobraźcie to sobie. Zatem, dlaczego nie wierzymy w miłość? Dlatego, że ta opowieść została zmyślona przez dziewczynę, która ma bujną wyobraźnie? Odpowiedź brzmi - nie. Tłumaczymy się dzisiejszym światem, że jest taki jak jest i miłości nie ma. Ale skąd możemy wiedzieć czy jej nie ma? Zakochanie? Owszem, gdybyśmy zamknęli, najpiękniejszego chłopaka i najbrzydszą dziewczynę w jednym plastikowym pudełku, to pewnie coś by ich połączyło. Pewnie tak, gdyż zakochanie to kwestia przywiązania. Dajmy dwadzieścia dni. Rozmawiamy dwadzieścia dni, online (bo tak jest fajnie i hipstersko) z jakąś osobą codziennie i dogadujemy się wspaniale, zaczynamy tworzyć w wyobraźni sytuacje związane z tą osobą, o której wyglądzie nawet nie mamy pojęcia, bo jest to nieznajoma nam osoba. Zakochamy się? W charakterze. Dopowiemy sobie wygląd i już mamy miłość naszego życia. Ale przejdźmy do najważniejszego pytania. Czy miłość istnieje? Tak i nie. Możesz w nią wierzyć, ale jest też druga opcja. Nikt nie zabroni Ci wierzyć w miłość, ani też nikt nie skopie Ci tyłka dlatego, że w nią nie wierzysz. Czeka Cię życie, w którym przekonasz się o tym wszystkim, i czy to "coś" na prawdę jest wśród nas. Nie mówię tu o liżących się parach w tramwajach czy autobusach. O uczuciu, które widać, gdy oglądamy stare filmy. O uczuciu na całe życie.