Powróciłaś znów, z fikcyjnych snów,
swe ręce wyciągasz do mnie bym zrozumiał że...
mimo tylu słów, mimo tylu lat,
mimo tego, że próbuje wciąż oszukać świat.

Nieprzespana noc, zmarnowany dzień,
wciąż myślę jakby tu odnaleźć Cię
W mej pamięci trwasz, chociaż Twoja twarz,
rozmywa się już jakby wiał horrendalny wiatr.

Dlaczego znów Twój zapach przenika moje nozdrza?
Dlaczego znów Twoja bliskość dobija mnie do dna?
Dlaczego nie możemy zapomnieć już o sobie?
Dlaczego znów po latach me serce brnie ku Tobie?

Metafizyczny czas,
przeszywa głowy nam,
głodu miłości znak,
porywa dusze nad...
Płonące mosty wciąż,
gasimy wodą wtem
przychodzi chwały dzień
na nowo rodzisz się...

W uszach organów dźwięk, dysanansów ból,
Sound którego jeszcze nikt nie słyszał z Was
tysiące bzdur, alegoryczny mur
Proszę by wyrwał mnie z tego Bóg...

Rozrywasz mnie znów....
Niech mogę bronić się...
Rozrywasz mnie znów...
Nie ocaleje już....

Nadleciał ptak, który powiedział mi,
że właśnie Ty jesteś tą, która oczy zaślepiła mi
i nie pokocham już, chociażbym ciąć się miał,
innej, której wciąż szukam...Bo jesteś nią Ty...